Zonder ons geen wij

Ik zapte onlangs weer eens ouderwets langs de tv-zenders, iets wat ik eigenlijk nog maar zelden doe.
Ik bleef hangen bij de documentaire 𝘡𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘰𝘯𝘴 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘸𝘪𝘫, over het werk van Robert Putnam. Zijn onderzoek laat zien hoe het sociale kapitaal in de samenleving afneemt. (Voornamelijk gespitst op Amerika, maar ook hier herkenbaar.) Minder mensen zijn lid van een vereniging, er is minder onderling contact. Hierdoor is er ook minder oefening in hoe een democratie eigenlijk werkt.
We leven in een samenleving die steeds individualistischer wordt, en we missen oefening in samenleven.

Ik zapte onlangs weer eens ouderwets langs de tv-zenders, iets wat ik eigenlijk nog maar zelden doe.
Ik bleef hangen bij de documentaire , over het werk van Robert Putnam. Zijn onderzoek laat zien hoe het sociale kapitaal in de samenleving afneemt. (Voornamelijk gespitst op Amerika, maar ook hier herkenbaar.) Minder mensen zijn lid van een vereniging, er is minder onderling contact. Hierdoor is er ook minder oefening in hoe een democratie eigenlijk werkt.
We leven in een samenleving die steeds individualistischer wordt, en we missen oefening in samenleven.

Daarna zapte ik door naar Humberto. De aanstaande val van het kabinet werd besproken.
“ ℎ . ,” aldus politiek verslaggever Floor Bremer.

De twee programma’s raakten elkaar.
We moeten ons realiseren dat democratie iets is wat we met elkaar maken. Het is niet iets dat vanzelf ontstaat of blijft bestaan. Daar is contact voor nodig. Oefening. De wil om elkaar te blijven opzoeken, ook als het schuurt.
Eerlijk is eerlijk: we krijgen daar op dit moment weinig goede voorbeelden in, zeker niet vanuit de politiek.

.
Die zin raakt iets wezenlijks.
Hij sluit aan bij wat ik vaak zeg: .
Het vraagt iets om met elkaar een wij te vormen.
Het vraagt dat we luisteren, ook als we het niet met elkaar eens zijn.
Dat we nieuwsgierig zijn, in plaats van alleen onze standpunten herhalen.
Dat we ruimte maken voor het ongemak, in plaats van elkaar te ontwijken of de strijd aan te gaan.
Als we elkaar niet meer ontmoeten, niet meer met elkaar in gesprek gaan, dan verliest de democratie haar fundament.
Dus laten wij de moeite doen.
Laten wij blijven oefenen.
Niet alleen als het makkelijk is, maar juist als het lastig wordt.
Zonder ons geen wij.
En zonder wij geen samenleving.

Als we geen goede voorbeelden krijgen, dan moeten we het voorbeeld zijn.